Królowa Tearlingu - Erika Johansen

W dniu dziewiętnastych urodzin Kelsea wyrusza w niebezpieczną podróż do stolicy, gdzie ma zająć należne jej miejsce na tronie Tearlingu. Jednak zło, jakie odkrywa w sercu królestwa, popycha ją ku śmiałemu czynowi, który otwiera Szkarłatnej Królowej drogę do zemsty. Śmiertelnie niebezpieczni przeciwnicy – od skrytobójców po ludzi posługujących się najmroczniejszą magią krwi – snują plany zamordowania dziewczyny.


O "Królowej Tearlingu"  Eriki Johansen było całkiem niedawno głośno gdy ta powieść trafiła do kilku polskich booktuberek i odniosła spory sukces. Jak to bywa z takimi "bestsellerami" podchodziłam do niej z dużą ostrożnością. To, że spodobała się komuś nie oznacza, że przypadnie mnie do gustu.
Ale o dziwo ( a może nie) spodobała mi się. I to bardzo.
Powieść opowiada o losach dziewiętnastoletniej Kelsea, która po latach ukrycia wraca do Tearlingu , aby objąć należny jej tron. Poznajemy odważną, upartą dziewczynę, która pomimo że wie, że jedzie tak naprawdę na ścięcie to odważnie kroczy dalej i po jakimś czasie dociera do swojego królestwa. Jednak na jej drodze pojawiają się coraz nowi zabójcy, którzy nie spoczną dopóki nie zobaczą jej martwej.

"- Kim jesteś?- Jestem powolną śmiercią Tearlingu. Wybacz nam. - Skinął, spojrzał ponad jej głową i nim Kelsea zdążyła się odwrócić, świat pociemniał."

 Myślę, że wielkie brawa należą się autorce za taką fabułę - tak świetnie wykreowany świat ale także za to, że nie zniszczyła tego i przez całą książkę mogliśmy delektować się jej historią. Czasami autorzy gubią się w swoich historiach ale to tutaj się nie zdarzyło. Erika Johansen stworzyła naprawdę świetne postacie, które zapamiętam na długo.
Kelsea to nie żadna dama w opałach tylko twarda babka, która radzi sobie z najgorszymi sytuacjami - a przynajmniej musi sobie z nimi radzić. Od razu ją polubiłam i cieszę się, że właśnie mam okazję przebywać z taką bohaterką.
Ważną postacią jest także Szkarłatna Królowa chociaż nie została ukazana tak bardzo w tym tomie, czego bardzo żałuję. Chciałabym poznać bardziej jej psychikę i motywy działań. A jeśli mówimy o Szkarłatnej Królowej to nie chcę pominąć też wuja Kelsea - Thomasa, który okazał się zupełnie inną postacią niż myślałam, że będzie ! W jednym słowie wuj Kelsea to marionetka, którą autorka doskonale wykreowała. Aż mi było go w pewnych momentach żal, bo wszyscy go wykorzystywali i tak naprawdę  nikt go nie szanował. Ani teraz ani w przeszłości. Nie wiem czy autorka  miała zamiar wzbudzić współczucie w czytelniku ale jak dla mnie wuj nie był do końca złą postacię tylko taką, która w pewnym momencie się pogubiła  - głównie przez swoją matkę.

"Prawdziwego bohatera poznaje się po tym, że najbardziej heroicznych czynów dokonuje w tajemnicy. Nigdy o nich nie słyszymy. A jednak, moi przyjaciele, jakimś cudem o nich wiemy."

Dobrze wszystko pięknie ładnie ale czy aby na pewno? Czy ta książka ma same plusy czy jednak może kryje się w niej jakiś mankament?
Do plusów zalicza się oryginalna fabuła, odważna bohaterka  no i oczywiście brak trójkąta miłosnego (wreszcie po tylu przeczytanych książkach !) a jedynym minusem jaki ja zauważyłam jest to, że Kelsea tak naprawdę nic nie wiedziała i to w pewnych momentach było naprawdę irytujące. No bo jak Kelsea miała rządzić Tearlingiem jeśli nic nie wiedziała ( albo bardzo niewiele) o jego przeszłości, o jej matce czy Szkarłatnej Królowej? Moim zdaniem powinna wiedzieć więcej.
Ogólnie mówiąc polecam tą książkę bo jestem pewna, że wciągnie was na maksa i będziecie chcieli więcej. To trochę inna historia zdobywania tronu, gdzie wszędzie kryją się skrytobójcy gotowi cię zabić.


A wy czytaliście tę książkę? Polecacie? Piszcie w komentarzach !